Skip to main content
NL
Hall of Fame

In de Hall of Fame: Luc Nilis, de tweevoetige aanvaller die eindelijk zijn erkenning in België krijgt

De geboren Limburger staat bij de meeste fans bekend als een technisch begaafde speler met een fantastisch schot. Bij ons voelde ‘Lucky Luc’ zich ondanks 129 goals in 227 Pro League-wedstrijden voor RSC Anderlecht miskend door de supporters én de pers. Daarom trok hij de grens over om in Nederland godenstatus te verwerven. Vandaag sluiten de Belgische fans de aanvaller van KFC Winterslag en RSC Anderlecht in de armen door hem voor eeuwig een plaats te geven in de Pro League Hall of Fame.

KFC Winterslag ontdekt als eerste het talent van Luc Nilis. In Limburg zet hij er als zeventienjarige zijn eerste stappen in het professionele voetbal. Tijdens zijn twee seizoenen in de tweede klasse imponeert de lokale spits. Zijn talent blijft niet onopgemerkt en zijn technische vaardigheden worden meteen geprezen.

In 1986 maakt Nilis, op slechts negentienjarige leeftijd, de overstap naar RSC Anderlecht, dé club van het moment in België. Hoewel paars-wit hoge verwachtingen heeft, verloopt Nilis’ tijd in Brussel niet zoals gehoopt. Zijn introverte en bescheiden karakter leidt tot spanningen met trainers die meer assertiviteit van hem verwachten. Zo was er het akkefietje in 1990 met trainer Aad de Mos in de finale van de Europa Cup voor Bekerwinnaars tegen Sampdoria. “Mijn grootste ontgoocheling bij Anderlecht”, zou Nilis het achteraf noemen.

“De Mos had mij in de aanloop naar die finale opgehitst. Ik zou die Italianen gek maken met mijn flitsende bewegingen. Twee uur voor de wedstrijd kreeg ik te horen dat ik niet zou spelen”, vertelt Nilis erover. Gefrustreerd kijkt hij vanop de bank met lede ogen aan hoe zijn team het laat afweten tegen Sampdoria. Ook het Brussels bestuur is niet helemaal overtuigd. Nilis zou niet naar verwachting presteren. En volgens voorzitter Vanden Stock proeft hij te vaak van het nachtleven.

Ook op het veld loopt het niet van een leien dakje. “Ik werd telkens gedwarsboomd door onverwachte concurrenten zoals Weber, Oliveira en Strupar. Daar had ik het moeilijk mee”, reflecteert Nilis over de moeilijke periode bij paars-wit.

De Mos en Nilis verbroederen opnieuw na de verloren Europa Cup-finale. De Belg herpakte zich en was onmisbaar geworden voor de ploeg. Hij wilde zo graag bewijzen dat niemand zo’n magisch schot had als hij. Dat toont hij door op cruciale momenten te scoren met legendarische goals tegen Europese grootheden als Grasshoppers Zürich en FC Porto. Mede door zijn kunsten wint RSC Anderlecht vier keer de landstitel en driemaal de Beker van België.

Na acht seizoenen in Brussel waarin hij keer op keer liet zien wat hij in huis had, was het tijd voor een nieuwe uitdaging. Nilis slaagt er niet in om het gebrek aan erkenning van RSCA en de supporters van zich af te schudden. Lucky Luc trekt daarom in 1994 de grens over om in Eindhoven publiekslieveling te gaan worden. Bij PSV speelthij zich al snel in de voetbalharten door samen met de Braziliaanse superspits Ronaldo een geoliede doelpuntenmachine te vormen. 

Na zes seizoenen in Nederland maakt Nilis zijn kinderdroom waar. Aston Villa wilde de aanvaller naar Birmingham halen. Hij twijfelt niet en grijpt de kans met beide handen vast. Het zou het hoogtepunt van zijn carrière moeten worden. Veel geluk heeft 'Lucky Luc’ echter niet. Een horrorblessure sloeg zijn droom al snel aan diggelen. Na maanden revalideren beseft hij dat het op is. “Daar sta je dan. 33 jaar en al afgekeurd voor het liefste wat ik deed.” Het was een moeilijke periode voor Nilis, zowel fysiek als mentaal.

De Limburger kwam er terug bovenop. De plooien met de paars-witte fans werden gladgestreken. En terwijl Nilis aan zijn trainerscarrière bezig is, nomineerde RSC Anderlecht hem voor de Hall of Fame. De Belgische voetbalfans hebben hem opnieuw in hun armen gesloten. Wegens zijn magistrale traptechniek. Zijn fluwelen aannames. Zijn ongeëvenaarde tweevoetigheid. Zijn koppige karakter. Zijn generositeit en zijn killer instinct. Zijn dribbelkunsten. De supporters stemden massaal op Nilis en zo krijgt hij voorgoed een plekje in de Pro League Hall of Fame. Eindelijk de erkenning die hij zocht en verdiende.